Afgelopen week begon de daadwerkelijke renovatie van de Suurhoffbrug. Om het verkeer van en naar de Maasvlakte niet te hinderen gaf Rijkswaterstaat de opdracht een tijdelijke brug te bouwen. Die werd in mei naast de bestaande brug gelegd. Tijdens een Port Call spraken direct betrokken partijen over dit grote project, dat gepaard ging met een spectaculaire reis van de brug dwars door Rotterdam.

Ryan Derks, projectleider bij Hollandia Infra, de bouwer van de tijdelijke brug, legt uit dat de Suurhoffbrug duidelijk sporen van slijtage vertoont. “Het kunstwerk is in de jaren zeventig gebouwd en geplaatst. Sinds die tijd is het verkeer intensiever en zwaarder geworden. Dat heeft geleid tot schade, en die gaan we met partners herstellen.”
Rijkswaterstaat schreef een tender uit voor de bouw van de tijdelijke Suurhoffbrug (overigens vernoemd naar de socialistische politicus Ko Suurhoff – een Amsterdammer) en gunde het project halverwege 2019 aan Hollandia Infra uit Krimpen aan den IJssel.

Bouwen op eigen terrein

“Wij stelden voor een brug te bouwen die langer was dan vereist. Dat voorkwam dat we een extra pijler direct aan de oever moesten bouwen. Dat geeft minder overlast en daarnaast bevond zich op die plek een groot aantal gasleidingen en kabels. De langere brug spaarde deze pijler uit. Dat bleek het winnende concept,” weet Derks.
Vaak worden bruggen ter plekke gebouwd, dat bleek in dit geval geen optie: “Het is een complex gebied, we hadden dan vaak het verkeer moeten afzetten, er liggen gasleidingen en de raffinaderij van BP is vlakbij. Op onze eigen locatie in Krimpen konden we veel beheerster de brug bouwen.”

Het kunstwerk is in acht delen in de hal gebouwd en vervolgens buiten in elkaar gezet. “Corona zorgde ervoor dat we vaker ’s nachts moesten werken omdat de bouwteams niet te groot mochten worden.” Een andere uitdaging van het project was de korte looptijd – zeker gezien de voorbereidingen die getroffen moesten worden.

Veeleisend project

Toen de ‘hardware’ eenmaal klaar was, kwam de logistiek dienstverlener in beeld. In dit geval ging het om HEBO Maritiemservice. “Als het object gebouwd is moet je het deels uit handen geven aan een logistieke partner.” Zo kwam het project onder hoede van Koen van den Berg, projectleider bij HEBO Maritiemservice. Hij spreekt van een veeleisend project gezien de grootte van de brug en het traject dat via het water moest worden afgelegd.
“Al tijdens de aanbestedingsfase waren we bij het project betrokken. Het zou toch erg vervelend zijn als na de bouw zou blijken dat het werk niet te transporteren is naar de plaats van bestemming.” Derks geeft aan dat de lokale kennis bij HEBO een belangrijk element was om voor deze partner te kiezen. “Zij kennen de route, de uitdagingen en de verantwoordelijken die vergunningen moeten verlenen.”

Het transport

Van den Berg gaat in op de uitdagingen. “Het ging niet alleen om de infrastructuur, zoals de bruggen die we onderweg moesten passeren. Allereerst heb je al te maken met de weersomstandigheden, en dan vooral de windlimitatie. Een groot object vangt veel wind. Ook moet je rekening houden met de stroming en het getij in de haven.”

Tijdens het transport stond de burg op twee pontons met aan elke kant een duwboot. De eerste etappe ging tot het Hartelsluiscomplex, de nacht erna volgde de rest van de route. “Het spannendste deel was de passage Harmsenbrug. Daar hadden we met een lading van 20 meter breed slechts een speling van 10 centimeter.”

Mammoet voor het zware werk

De derde fase begon toen de brug langs de kant lag. “Hij moest opgevijzeld worden en dan op zijn plek gedraaid.” Hiervoor werden acht torens gebruikt om de brug 13 meter omhoog te brengen en zo boven de landhoofden te komen.

Voor al het hef- en tilwerk aan de 3000 ton zware brug werd Mammoet ingeschakeld. Richard Verhoeff was als verkoopdirecteur van Mammoet betrokken bij de klus. “We hebben meerdere dagen 24 uur doorgewerkt om dit transport en de plaatsing te realiseren. Het begon natuurlijk al bij het laden van de brug op de pontons en ging door tot het positioneren op de landhoofden.” Mammoet maakte onder meer gebruik van SPMT’s, dit zijn zelf-aangedreven trailers voor zwaar transport. Voor het op hoogte brengen van de brug werden vijzeltorens gebruikt.

Het vervolg

Na de plaatsing werd de tijdelijke brug gereed gemaakt voor het verkeer: dat betekent onder meer asfalteren, het plaatsen van vangrails en lantarenpalen. Daarna begon de renovatie van de ‘oude’ brug, wat tot het eind van de zomer kan duren.

En daarna? Wat gebeurt er met de tijdelijke brug? “Dat is niet helemaal duidelijk”, zegt Derks. “Maar de brug is zo ontworpen dat hij ook weer getransporteerd kan worden naar een andere locatie.”

Bekijk Port Call